Main Pages
Wyświetlono rezultaty 691-700 z 1157.
ID:
729
Tytuł strony: XX Festiwal Interpretacje online
Zawartość: <p style="text-align: justify;"><strong>Czas: 23 – 28 listopada 2020 r.</strong></p> <p style="text-align: justify;"><strong>Miejsce:</strong> <a href="http://festiwal-interpretacje.pl"><strong>festiwal-interpretacje.pl</strong></a></p> <p style="text-align: justify;"> </p> <p style="text-align: justify;"><strong>Spektakle walczące o „Laur Konrada”</strong></p> <p style="text-align: justify;"><strong>"Mistrz i Małgorzata" </strong>w reż. Małgorzaty Warsickiej skupia się - na podstawie nowego, „rodzinnego” przekładu Leokadii Anny, Grzegorza i Igora Przebindów – na aspekcie duchowym dzieła Bułhakowa, na „duchowych przygodach człowieka”. Za pośrednictwem galerii bułhakowowskich postaci reżyserka wnikliwie bada pojemność tego sformułowania, tropi drogi do wolności zewnętrznej jak i wewnętrznej każdego z bohaterów. Osią spektaklu jest kwartet smyczkowy, który na żywo buduje aurę dźwiękową scen i akompaniuje chórowi. Ważnym elementem jest też wielokanałowa warstwa elektroniczna, która wciąga widza w świat odrealniony i akustycznie wykrzywiony. Temat pokierował twórców w stronę inspiracji formą muzyczną pasji – nie tylko ze względu na wątki biblijne, ale przede wszystkim ze względu na losy bohaterów, z których każdy mierzy się ze swoim cierpieniem.</p> <p style="text-align: justify;"><strong>„Lwów nie oddamy”</strong> w reż. Katarzyny Szyngiery to spektakl o współczesnych relacjach polsko-ukraińskich powstały na podstawie materiału dokumentalnego. 1000 lat temu spotkaliśmy się -Polacy i Ukraińcy - po raz pierwszy. Wojowie Bolesława Chrobrego przegonili ich za Bug rycerzy Jarosława Mądrego, obrzuciwszy ich inwektywami. 100 lat temu trwała Bitwa o Lwów i wojna polsko-ukraińska. A jeszcze kilka lat temu polski minister pojechał do Lwowa, uwolnić z klatek kamienne lwy, symbolizujące polską przeszłość miasta. Spektakl Katarzyny Szyngiery pokazuje, jak uprzedzenia i nienawiść karmią się pamięcią. Choć nawiązuje do wydarzeń historycznych, nie skupia się na bolesnej przeszłości. Przeciwnie, dla twórców liczy się tu i teraz. To próba pokazania relacji pomiędzy zwykłymi ludźmi – Polakami i Ukraińcami, którzy dziś w Polsce, zwłaszcza w miastach przygranicznych, żyją razem lub obok siebie.</p> <p style="text-align: justify;">Natchnieniem dla twórców, ich muzą i głównym bohaterem musicalu <strong>"Gracjan Pan"</strong> w reż. Cezarego Tomaszewskiego jest Gracjan Roztocki - jeden z najsłynniejszych polskich youtuberów, artysta totalny, w swej twórczości nieskrępowany i niekrępujący się żadną konwencją. Bohater jest jak Piotruś Pan, który na zawsze chciał pozostać dzieckiem w krainie szczęścia i beztroski. Przypomina, że szczęścia szukać można w ciekawości, miłości i szacunku do bliźnich, w optymizmie, w radości z najprostszych, codziennych spraw. Nie jest to jednak opowieść biograficzna, ale czarowna fantazja o świecie, w którym najważniejsza jest miłość. Piosenki Gracjana są kwintesencją idei musicalu, jeśli przyjąć klasyczną definicję gatunku – czyli formy, która przy pomocy śpiewu i tańca opiewa szczęście w codzienności.</p> <p style="text-align: justify;"><strong>"Jutro przypłynie królowa"</strong> w reż. Piotra Łukaszczyka to spektakl o niewielkiej społeczności na wyspie Pitcairn, położonej na środku Pacyfiku i nazwanej rajem na Ziemi. Jednak mieszkańcy tego raju mają swoją mroczną stronę. W 2004 roku sześciu z nich zostało oskarżonych o wielokrotne gwałty na nieletnich. Ustalili własne prawa, nie respektując powszechnie znanych umów społecznych. Stworzyli mikroświat, w którym panuje prawo do kazirodztwa, gwałtu i pedofilii – nazywając to „polinezyjskimi zwyczajami”. Ale "Jutro przypłynie królowa" to opowieść nie tylko o mieszkańcach tej wyspy, ale także o naszym, europejskim świecie, w którym od akcji #metoo rozpoczęło się na masową skalę ujawnianie przypadków przemocy seksualnej w wielu cywilizowanych krajach.</p> <p style="text-align: justify;"><strong>"Jezus"</strong> w reż. Jędrzeja Piaskowskiego opowiada zaś jedną z najważniejszych historii w dziejach ludzkości. To opowieść o radykalnej, bezwarunkowej miłości Jezusa i jej potędze. O sile poświęcenia i zdolności przekraczania wszystkich granic. Przez wieki stała się przedmiotem sporów, ale wciąż trwa. Dla jednych jest centralnym punktem życia religijno-duchowego, dla innych kulturowo-filozoficznym fenomenem, albo tylko przebrzmiałym zabobonem. Spektakl jest próbą wejścia w dialog z zapisaną w ewangeliach historią oraz rodzajem XXI-wiecznej gnozy. To próba stworzenia wolnościowo-miłosnego palimpsestu nadpisanego na historię życia i nauczanie Jezusa.</p>
Czas dodania: 1604500403
Adres: spektakle_xxinterpretacje
Szablon: 0
Tytuł strony: XX Festiwal Interpretacje online
Zawartość: <p style="text-align: justify;"><strong>Czas: 23 – 28 listopada 2020 r.</strong></p> <p style="text-align: justify;"><strong>Miejsce:</strong> <a href="http://festiwal-interpretacje.pl"><strong>festiwal-interpretacje.pl</strong></a></p> <p style="text-align: justify;"> </p> <p style="text-align: justify;"><strong>Spektakle walczące o „Laur Konrada”</strong></p> <p style="text-align: justify;"><strong>"Mistrz i Małgorzata" </strong>w reż. Małgorzaty Warsickiej skupia się - na podstawie nowego, „rodzinnego” przekładu Leokadii Anny, Grzegorza i Igora Przebindów – na aspekcie duchowym dzieła Bułhakowa, na „duchowych przygodach człowieka”. Za pośrednictwem galerii bułhakowowskich postaci reżyserka wnikliwie bada pojemność tego sformułowania, tropi drogi do wolności zewnętrznej jak i wewnętrznej każdego z bohaterów. Osią spektaklu jest kwartet smyczkowy, który na żywo buduje aurę dźwiękową scen i akompaniuje chórowi. Ważnym elementem jest też wielokanałowa warstwa elektroniczna, która wciąga widza w świat odrealniony i akustycznie wykrzywiony. Temat pokierował twórców w stronę inspiracji formą muzyczną pasji – nie tylko ze względu na wątki biblijne, ale przede wszystkim ze względu na losy bohaterów, z których każdy mierzy się ze swoim cierpieniem.</p> <p style="text-align: justify;"><strong>„Lwów nie oddamy”</strong> w reż. Katarzyny Szyngiery to spektakl o współczesnych relacjach polsko-ukraińskich powstały na podstawie materiału dokumentalnego. 1000 lat temu spotkaliśmy się -Polacy i Ukraińcy - po raz pierwszy. Wojowie Bolesława Chrobrego przegonili ich za Bug rycerzy Jarosława Mądrego, obrzuciwszy ich inwektywami. 100 lat temu trwała Bitwa o Lwów i wojna polsko-ukraińska. A jeszcze kilka lat temu polski minister pojechał do Lwowa, uwolnić z klatek kamienne lwy, symbolizujące polską przeszłość miasta. Spektakl Katarzyny Szyngiery pokazuje, jak uprzedzenia i nienawiść karmią się pamięcią. Choć nawiązuje do wydarzeń historycznych, nie skupia się na bolesnej przeszłości. Przeciwnie, dla twórców liczy się tu i teraz. To próba pokazania relacji pomiędzy zwykłymi ludźmi – Polakami i Ukraińcami, którzy dziś w Polsce, zwłaszcza w miastach przygranicznych, żyją razem lub obok siebie.</p> <p style="text-align: justify;">Natchnieniem dla twórców, ich muzą i głównym bohaterem musicalu <strong>"Gracjan Pan"</strong> w reż. Cezarego Tomaszewskiego jest Gracjan Roztocki - jeden z najsłynniejszych polskich youtuberów, artysta totalny, w swej twórczości nieskrępowany i niekrępujący się żadną konwencją. Bohater jest jak Piotruś Pan, który na zawsze chciał pozostać dzieckiem w krainie szczęścia i beztroski. Przypomina, że szczęścia szukać można w ciekawości, miłości i szacunku do bliźnich, w optymizmie, w radości z najprostszych, codziennych spraw. Nie jest to jednak opowieść biograficzna, ale czarowna fantazja o świecie, w którym najważniejsza jest miłość. Piosenki Gracjana są kwintesencją idei musicalu, jeśli przyjąć klasyczną definicję gatunku – czyli formy, która przy pomocy śpiewu i tańca opiewa szczęście w codzienności.</p> <p style="text-align: justify;"><strong>"Jutro przypłynie królowa"</strong> w reż. Piotra Łukaszczyka to spektakl o niewielkiej społeczności na wyspie Pitcairn, położonej na środku Pacyfiku i nazwanej rajem na Ziemi. Jednak mieszkańcy tego raju mają swoją mroczną stronę. W 2004 roku sześciu z nich zostało oskarżonych o wielokrotne gwałty na nieletnich. Ustalili własne prawa, nie respektując powszechnie znanych umów społecznych. Stworzyli mikroświat, w którym panuje prawo do kazirodztwa, gwałtu i pedofilii – nazywając to „polinezyjskimi zwyczajami”. Ale "Jutro przypłynie królowa" to opowieść nie tylko o mieszkańcach tej wyspy, ale także o naszym, europejskim świecie, w którym od akcji #metoo rozpoczęło się na masową skalę ujawnianie przypadków przemocy seksualnej w wielu cywilizowanych krajach.</p> <p style="text-align: justify;"><strong>"Jezus"</strong> w reż. Jędrzeja Piaskowskiego opowiada zaś jedną z najważniejszych historii w dziejach ludzkości. To opowieść o radykalnej, bezwarunkowej miłości Jezusa i jej potędze. O sile poświęcenia i zdolności przekraczania wszystkich granic. Przez wieki stała się przedmiotem sporów, ale wciąż trwa. Dla jednych jest centralnym punktem życia religijno-duchowego, dla innych kulturowo-filozoficznym fenomenem, albo tylko przebrzmiałym zabobonem. Spektakl jest próbą wejścia w dialog z zapisaną w ewangeliach historią oraz rodzajem XXI-wiecznej gnozy. To próba stworzenia wolnościowo-miłosnego palimpsestu nadpisanego na historię życia i nauczanie Jezusa.</p>
Czas dodania: 1604500403
Adres: spektakle_xxinterpretacje
Szablon: 0
ID:
730
Tytuł strony: Ja & mój audience development plan
Zawartość: <p><strong>Kiedy: </strong>23 listopada 2020, godz. 11<br /> <strong>Gdzie: </strong>wydarzenie online</p> <p>Udział bezpłatny, obowiązują <a href="https://docs.google.com/forms/d/1-71wQ_yEZLTOb3yvJ0RqtB4K32cNHfNJd7HCRNe4Rmg/viewform?fbclid=IwAR2fWAVyHIEP-7Z51SniujAS42tTbKdrIJ0s6-JvFCYHupfZYuYQj7fXfok&edit_requested=true"><strong>zapisy >>></strong></a> (liczba miejsc ograniczona) </p> <p style="text-align: justify;"><br /> Odwołane koncerty. Przesuwane na później. Na nie-wiadomo-kiedy. Tematyczne konkursy grantowe. Formularze nie do ogarnięcia. Presja na fejmy w internetach - od FB poprzez Instagram, na YT nie kończąc…<br /> Brzmi znajomo? Jak odnaleźć się w tym wszystkim? Jak nie zwariować? Jak przejąć kontrolę?<br /> O tym właśnie chcemy wspólnie z Wami porozmawiać, nad tym popracować podczas warsztatów online dla muzyków, producentów, menedżerów i organizatorów realizowanych w ramach Katowickiego Radaru Muzycznego.</p> <p style="text-align: justify;"><br /> <strong>A tak konkretnie to o czym to będzie?</strong><br /> • O koncepcji audience development i audience engagement (czyli o koncepcji budowania, rozwoju, a w szczególności zaangażowania publiczności).<br /> • O tym jak nieco „wywietrzyć głowę” i zmienić podejście do pracy, każdego dnia i w „dłuższym terminie”.<br /> • I „na deser” będzie też o tym jak wspomóc się w walce o internetowe fejmy jednocześnie czyniąc dobro (tak, da się połączyć jedno z drugim!).</p> <p style="text-align: justify;"><br /> <strong>Co zrobić?</strong><br /> • wskakujecie w formularz Google <a href="https://docs.google.com/forms/d/1-71wQ_yEZLTOb3yvJ0RqtB4K32cNHfNJd7HCRNe4Rmg/viewform?fbclid=IwAR2fWAVyHIEP-7Z51SniujAS42tTbKdrIJ0s6-JvFCYHupfZYuYQj7fXfok&edit_requested=true"><strong>http://bit.ly/RadarMuzyczny</strong></a><br /> • wpisujecie się tak jak chcecie, linkujecie co chcecie,<br /> • określacie wyzwanie/a > wybierzemy 5 z nich, dbając o różnorodność,<br /> • wybieracie jak chcecie pracować: czy na raz, czy „w odcinkach”: my dostosujemy się do głosu większości,<br /> • spotykamy się na warsztatach i pracujemy (na rzecz nieco jaśniejszej przyszłości:)).<br /> <br /> <br /> Pytania kierujcie do: <a href="mailto:mateusz.zegan@miasto-ogrodow.eu"><strong>mateusz.zegan@miasto-ogrodow.eu</strong></a></p> <p style="text-align: justify;"><br /> <strong>Prowadząca</strong>: Agata Etmanowicz</p> <p style="text-align: justify;"><br /> Prezeska Fundacji Impact i współzałożycielka Fundacji Polska Bez Barier. Całe zawodowe życie związana z sektorem kultury - w różnych rolach i z różnych perspektyw. Była (i nadal bywa) producentką, realizatorką, koordynatorką, czy kuratorką projektów mniejszych i lokalnych, ale także całkiem sporych, międzynarodowych. Zdarzało jej się także zajmować polityką kulturalną - zarówno lokalnie oraz na poziomie UE, a przez parę lat negocjować z ramienia Polski w Radzie Unii Europejskiej. Od ponad dekady, wraz z Fundacją Impact zajmuje się odczarowywaniem codziennej pracy w kulturze dzięki usytuowaniu publiczności w sercu wszystkich działań organizacji – „łącząc kropki”: procesowo, w oparciu o refleksję, bazując na tym co w organizacji najmocniejsze. Impact pracuje zgodnie ze strategicznym podejściem audience development, ale w oparciu o filozofię audience engagement. Pracuje w całej Europie - zarówno z artystami, grupami branżowymi, organizacjami, zawsze w oparciu o własne narzędzia i we współpracy. Zaprojektowała też i przeprowadziła pierwsze procesy i programy audience development dla Europejskich Stolic Kultury. Z Fundacją Polska Bez Barier promuje koncepcje projektowania uniwersalnego we wszystkich aspektach życia - od architektury, projektowania, po produkcję wydarzeń kulturalnych. Z ramienia FPBB koordynuje dostępność każdej edycji Orange Warsaw Festival. A wspólnie z Fabryką Sztuki z Łodzi współtworzy ART_INKUBATOR - miejsce, które wspiera rozwój młodych, kreatywnych przedsiębiorców, tak lokalnie, jak i międzynarodowo. Zadaje dużo pytań. Słucha, pisze i gada. Jest autorką i współautorką wielu publikacji książkowych i artykułów. Ma na koncie ponad setkę wystąpień konferencyjnych i blisko tysiąca przeprowadzonych warsztatów. Nie jest jednak trenerką, jest robotnicą kultury, praktyczką.<br /> </p>
Czas dodania: 1604580975
Adres: audiencedevelopment_krm
Szablon: 0
Tytuł strony: Ja & mój audience development plan
Zawartość: <p><strong>Kiedy: </strong>23 listopada 2020, godz. 11<br /> <strong>Gdzie: </strong>wydarzenie online</p> <p>Udział bezpłatny, obowiązują <a href="https://docs.google.com/forms/d/1-71wQ_yEZLTOb3yvJ0RqtB4K32cNHfNJd7HCRNe4Rmg/viewform?fbclid=IwAR2fWAVyHIEP-7Z51SniujAS42tTbKdrIJ0s6-JvFCYHupfZYuYQj7fXfok&edit_requested=true"><strong>zapisy >>></strong></a> (liczba miejsc ograniczona) </p> <p style="text-align: justify;"><br /> Odwołane koncerty. Przesuwane na później. Na nie-wiadomo-kiedy. Tematyczne konkursy grantowe. Formularze nie do ogarnięcia. Presja na fejmy w internetach - od FB poprzez Instagram, na YT nie kończąc…<br /> Brzmi znajomo? Jak odnaleźć się w tym wszystkim? Jak nie zwariować? Jak przejąć kontrolę?<br /> O tym właśnie chcemy wspólnie z Wami porozmawiać, nad tym popracować podczas warsztatów online dla muzyków, producentów, menedżerów i organizatorów realizowanych w ramach Katowickiego Radaru Muzycznego.</p> <p style="text-align: justify;"><br /> <strong>A tak konkretnie to o czym to będzie?</strong><br /> • O koncepcji audience development i audience engagement (czyli o koncepcji budowania, rozwoju, a w szczególności zaangażowania publiczności).<br /> • O tym jak nieco „wywietrzyć głowę” i zmienić podejście do pracy, każdego dnia i w „dłuższym terminie”.<br /> • I „na deser” będzie też o tym jak wspomóc się w walce o internetowe fejmy jednocześnie czyniąc dobro (tak, da się połączyć jedno z drugim!).</p> <p style="text-align: justify;"><br /> <strong>Co zrobić?</strong><br /> • wskakujecie w formularz Google <a href="https://docs.google.com/forms/d/1-71wQ_yEZLTOb3yvJ0RqtB4K32cNHfNJd7HCRNe4Rmg/viewform?fbclid=IwAR2fWAVyHIEP-7Z51SniujAS42tTbKdrIJ0s6-JvFCYHupfZYuYQj7fXfok&edit_requested=true"><strong>http://bit.ly/RadarMuzyczny</strong></a><br /> • wpisujecie się tak jak chcecie, linkujecie co chcecie,<br /> • określacie wyzwanie/a > wybierzemy 5 z nich, dbając o różnorodność,<br /> • wybieracie jak chcecie pracować: czy na raz, czy „w odcinkach”: my dostosujemy się do głosu większości,<br /> • spotykamy się na warsztatach i pracujemy (na rzecz nieco jaśniejszej przyszłości:)).<br /> <br /> <br /> Pytania kierujcie do: <a href="mailto:mateusz.zegan@miasto-ogrodow.eu"><strong>mateusz.zegan@miasto-ogrodow.eu</strong></a></p> <p style="text-align: justify;"><br /> <strong>Prowadząca</strong>: Agata Etmanowicz</p> <p style="text-align: justify;"><br /> Prezeska Fundacji Impact i współzałożycielka Fundacji Polska Bez Barier. Całe zawodowe życie związana z sektorem kultury - w różnych rolach i z różnych perspektyw. Była (i nadal bywa) producentką, realizatorką, koordynatorką, czy kuratorką projektów mniejszych i lokalnych, ale także całkiem sporych, międzynarodowych. Zdarzało jej się także zajmować polityką kulturalną - zarówno lokalnie oraz na poziomie UE, a przez parę lat negocjować z ramienia Polski w Radzie Unii Europejskiej. Od ponad dekady, wraz z Fundacją Impact zajmuje się odczarowywaniem codziennej pracy w kulturze dzięki usytuowaniu publiczności w sercu wszystkich działań organizacji – „łącząc kropki”: procesowo, w oparciu o refleksję, bazując na tym co w organizacji najmocniejsze. Impact pracuje zgodnie ze strategicznym podejściem audience development, ale w oparciu o filozofię audience engagement. Pracuje w całej Europie - zarówno z artystami, grupami branżowymi, organizacjami, zawsze w oparciu o własne narzędzia i we współpracy. Zaprojektowała też i przeprowadziła pierwsze procesy i programy audience development dla Europejskich Stolic Kultury. Z Fundacją Polska Bez Barier promuje koncepcje projektowania uniwersalnego we wszystkich aspektach życia - od architektury, projektowania, po produkcję wydarzeń kulturalnych. Z ramienia FPBB koordynuje dostępność każdej edycji Orange Warsaw Festival. A wspólnie z Fabryką Sztuki z Łodzi współtworzy ART_INKUBATOR - miejsce, które wspiera rozwój młodych, kreatywnych przedsiębiorców, tak lokalnie, jak i międzynarodowo. Zadaje dużo pytań. Słucha, pisze i gada. Jest autorką i współautorką wielu publikacji książkowych i artykułów. Ma na koncie ponad setkę wystąpień konferencyjnych i blisko tysiąca przeprowadzonych warsztatów. Nie jest jednak trenerką, jest robotnicą kultury, praktyczką.<br /> </p>
Czas dodania: 1604580975
Adres: audiencedevelopment_krm
Szablon: 0
ID:
731
Tytuł strony: Kobieta jest Odwagą
Zawartość: <p style="text-align: justify;">Oby odnieść szeroko pojęty sukces w tym artystycznym świecie trzeba często wykazać się śmiałością, odpornością na stres, umiejętnością autoprezentacji. Na muzyczki oddziałują ogromne naprężenia, presja społeczeństwa dotycząca ich tradycyjnych społecznych ról, ciągłe porównywanie się między sobą. To wszystko sprawia, że artystyczna wrażliwość kobiet zostaje często stłamszona, a one same wybierają inne kierunki kariery zawodowej. Chcemy wyjść do nich z programem, w którym odpowiemy jak pogodzić kobiecość z muzyczną ścieżką.</p> <p style="text-align: justify;"> </p> <p style="text-align: justify;"><strong>Odcinek 1</strong></p> <p style="text-align: justify;"> </p> <p><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="384" src="https://www.youtube.com/embed/1BSXiy3v7xU" width="683"></iframe></p> <p> </p> <p><strong>Odcinek 2 - </strong>Odwaga, Ćwiczenie, Inspiracja, Odpoczynek - Kobiecy cykl działania na podstawie Gaëlle Baldassari</p> <p> </p> <p><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="384" src="https://www.youtube.com/embed/E9UCNe3LxH8" width="683"></iframe></p> <p> </p> <p><strong>Odcinek 3 </strong>- Ogarnąć tremę – obniż poziom kortyzolu za pomocą ćwiczeń</p> <p> </p> <p><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="482" src="https://www.youtube.com/embed/wHXP7PEflLs" width="683"></iframe></p> <p> </p> <p><strong>Odcinek 4 </strong>- Wizerunek w sieci i jego znaczenie dla kobiety</p> <p> </p> <p><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="482" src="https://www.youtube.com/embed/FM6Xj2HrnU0" width="683"></iframe></p> <p> </p> <p><strong>Odcinek 5</strong> - Asertywność bez poczucia winy</p> <p> </p> <p><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="482" src="https://www.youtube.com/embed/iomtCVrAC-E" width="683"></iframe></p>
Czas dodania: 1604581973
Adres: kobietajestodwaga
Szablon: 0
Tytuł strony: Kobieta jest Odwagą
Zawartość: <p style="text-align: justify;">Oby odnieść szeroko pojęty sukces w tym artystycznym świecie trzeba często wykazać się śmiałością, odpornością na stres, umiejętnością autoprezentacji. Na muzyczki oddziałują ogromne naprężenia, presja społeczeństwa dotycząca ich tradycyjnych społecznych ról, ciągłe porównywanie się między sobą. To wszystko sprawia, że artystyczna wrażliwość kobiet zostaje często stłamszona, a one same wybierają inne kierunki kariery zawodowej. Chcemy wyjść do nich z programem, w którym odpowiemy jak pogodzić kobiecość z muzyczną ścieżką.</p> <p style="text-align: justify;"> </p> <p style="text-align: justify;"><strong>Odcinek 1</strong></p> <p style="text-align: justify;"> </p> <p><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="384" src="https://www.youtube.com/embed/1BSXiy3v7xU" width="683"></iframe></p> <p> </p> <p><strong>Odcinek 2 - </strong>Odwaga, Ćwiczenie, Inspiracja, Odpoczynek - Kobiecy cykl działania na podstawie Gaëlle Baldassari</p> <p> </p> <p><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="384" src="https://www.youtube.com/embed/E9UCNe3LxH8" width="683"></iframe></p> <p> </p> <p><strong>Odcinek 3 </strong>- Ogarnąć tremę – obniż poziom kortyzolu za pomocą ćwiczeń</p> <p> </p> <p><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="482" src="https://www.youtube.com/embed/wHXP7PEflLs" width="683"></iframe></p> <p> </p> <p><strong>Odcinek 4 </strong>- Wizerunek w sieci i jego znaczenie dla kobiety</p> <p> </p> <p><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="482" src="https://www.youtube.com/embed/FM6Xj2HrnU0" width="683"></iframe></p> <p> </p> <p><strong>Odcinek 5</strong> - Asertywność bez poczucia winy</p> <p> </p> <p><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="482" src="https://www.youtube.com/embed/iomtCVrAC-E" width="683"></iframe></p>
Czas dodania: 1604581973
Adres: kobietajestodwaga
Szablon: 0
ID:
732
Tytuł strony: My/Wy rozmowy literackie - Karolina Sulej
Zawartość: <p style="text-align: justify;"><strong>Kiedy:</strong> 9 listopada, godz. 19<br /> <strong>Gdzie:</strong> <strong><a href="https://bit.ly/yt_kmo">https://bit.ly/yt_kmo</a> lub <a href="https://bit.ly/fb_kmo">https://bit.ly/fb_kmo</a></strong></p> <p style="text-align: justify;">Barwne piramidy ubrań w „Kanadzie”, stosy przy obozowej rampie, magazyny wypełnione po sam sufit. Karolina Sulej jedynie z pozoru mówi o ubraniach. </p> <p style="text-align: justify;">W rozmowach autorki z ocalałymi kobietami i mężczyznami pojawiają się „krajobrazy rzeczy”, to one właśnie stanowią niewidzialne tarcze przetrwania, swoiste talizmany szczęścia, pozwalające przeżyć kolejny dzień w obozowym piekle. </p> <p style="text-align: justify;">„Rzeczy osobiste” to przede wszystkim opowieść o codziennych rytuałach, umiejętności organizacji i ludzkiej solidarności bez których nie dało się obozu przetrwać.</p> <p style="text-align: justify;"> </p> <p style="text-align: justify;">Prowadzi i zaprasza kurator projektu „My/Wy” Grzegorz Tomczewski</p> <p style="text-align: justify;"> </p> <p style="text-align: justify;">Data premiery książki: 14/10/2020</p> <p style="text-align: justify;"> </p> <p style="text-align: justify;"><strong>KAROLINA SULEJ</strong>, r. 1985 – doktorantka w Instytucie Kultury Polskiej UW, gdzie działa w Zespole Badań nad Pamięcią o Zagładzie, jako część którego współtworzyła książkę Ślady Holokaustu w imaginarium kultury polskiej (2017), pisarka, reporterka, pisząca m.in do "Wysokich Obcasów", "Pisma", "Vogue", autorka zbioru reportaży o polskiej modzie po 1990 roku Modni. Od Arkadiusa do Zienia (2015), książki non-fiction o Stanach Zjednoczonych, Wszyscy jesteśmy dziwni. Opowieści z Coney Island (2018), za którą była nominowana do nagrody im. Teresy Torańskiej. Współautorka zbioru reportaży Przecież ich nie zostawię. O żydowskich opiekunkach w czasie wojny (2018), współautorka książki-komentarza Własny pokój o Virginii Woolf (Osnova 2019). Jest też jednym ze współautorów Wanderlust - książki-gry komputerowej o podróżowaniu, nominowanej do Paszportu Polityki 2019. Nagrywa podcast o roli ubioru w życiu codziennym dla platformy Storytel – pod tytułem „Garderobiana” oraz podcast „Antropologiczne szepty” dla Stowarzyszenia Pracownia Etnograficzna. W przeszłości była m.in. redaktorką „Wysokich Obcasów” oraz „Wysokich Obcasów Extra”, a wraz z Sylwią Chutnik prowadziła przez na kanale YouTube program „Barłóg Literacki" o książkach i promocji czytelnictwa. Od lat prowadzi też spotkania autorskie, debaty i panele literackie. Właśnie rozpoczęła prace nad kolejną książką reportażową, tym razem poświęconą kobietom, które zmieniały polską kulturę seksualną po 90. roku. W czasie wolnym podróżuje i żegluje wraz ze swoim mężem, fotografem i skipperem, Mateuszem Kubikiem i wychowuje trzy szare koty. </p>
Czas dodania: 1604582954
Adres: mywy_karolinasulej
Szablon: 0
Tytuł strony: My/Wy rozmowy literackie - Karolina Sulej
Zawartość: <p style="text-align: justify;"><strong>Kiedy:</strong> 9 listopada, godz. 19<br /> <strong>Gdzie:</strong> <strong><a href="https://bit.ly/yt_kmo">https://bit.ly/yt_kmo</a> lub <a href="https://bit.ly/fb_kmo">https://bit.ly/fb_kmo</a></strong></p> <p style="text-align: justify;">Barwne piramidy ubrań w „Kanadzie”, stosy przy obozowej rampie, magazyny wypełnione po sam sufit. Karolina Sulej jedynie z pozoru mówi o ubraniach. </p> <p style="text-align: justify;">W rozmowach autorki z ocalałymi kobietami i mężczyznami pojawiają się „krajobrazy rzeczy”, to one właśnie stanowią niewidzialne tarcze przetrwania, swoiste talizmany szczęścia, pozwalające przeżyć kolejny dzień w obozowym piekle. </p> <p style="text-align: justify;">„Rzeczy osobiste” to przede wszystkim opowieść o codziennych rytuałach, umiejętności organizacji i ludzkiej solidarności bez których nie dało się obozu przetrwać.</p> <p style="text-align: justify;"> </p> <p style="text-align: justify;">Prowadzi i zaprasza kurator projektu „My/Wy” Grzegorz Tomczewski</p> <p style="text-align: justify;"> </p> <p style="text-align: justify;">Data premiery książki: 14/10/2020</p> <p style="text-align: justify;"> </p> <p style="text-align: justify;"><strong>KAROLINA SULEJ</strong>, r. 1985 – doktorantka w Instytucie Kultury Polskiej UW, gdzie działa w Zespole Badań nad Pamięcią o Zagładzie, jako część którego współtworzyła książkę Ślady Holokaustu w imaginarium kultury polskiej (2017), pisarka, reporterka, pisząca m.in do "Wysokich Obcasów", "Pisma", "Vogue", autorka zbioru reportaży o polskiej modzie po 1990 roku Modni. Od Arkadiusa do Zienia (2015), książki non-fiction o Stanach Zjednoczonych, Wszyscy jesteśmy dziwni. Opowieści z Coney Island (2018), za którą była nominowana do nagrody im. Teresy Torańskiej. Współautorka zbioru reportaży Przecież ich nie zostawię. O żydowskich opiekunkach w czasie wojny (2018), współautorka książki-komentarza Własny pokój o Virginii Woolf (Osnova 2019). Jest też jednym ze współautorów Wanderlust - książki-gry komputerowej o podróżowaniu, nominowanej do Paszportu Polityki 2019. Nagrywa podcast o roli ubioru w życiu codziennym dla platformy Storytel – pod tytułem „Garderobiana” oraz podcast „Antropologiczne szepty” dla Stowarzyszenia Pracownia Etnograficzna. W przeszłości była m.in. redaktorką „Wysokich Obcasów” oraz „Wysokich Obcasów Extra”, a wraz z Sylwią Chutnik prowadziła przez na kanale YouTube program „Barłóg Literacki" o książkach i promocji czytelnictwa. Od lat prowadzi też spotkania autorskie, debaty i panele literackie. Właśnie rozpoczęła prace nad kolejną książką reportażową, tym razem poświęconą kobietom, które zmieniały polską kulturę seksualną po 90. roku. W czasie wolnym podróżuje i żegluje wraz ze swoim mężem, fotografem i skipperem, Mateuszem Kubikiem i wychowuje trzy szare koty. </p>
Czas dodania: 1604582954
Adres: mywy_karolinasulej
Szablon: 0
ID:
733
Tytuł strony: Premiera: Biuroᵀⱽ
Zawartość: <p style="text-align: justify;">Funkcjonująca od 2014 roku platforma społeczno-edukacyjna – <a href="http://miasto-ogrodow.eu/strona/biuro_dzwieku/mid/91"><strong>Biuro Dźwięku Katowice </strong></a>przedstawia najnowszy projekt – Biuroᵀⱽ, czyli pakiet inscenizowanych koncertów zarejestrowanych w tymczasowym, eksperymentalnym studiu telewizyjnym w Katowicach. Dokumentuje on ważne zjawiska na polskiej scenie eksperymentalnej w dobie pandemii, która prawdopodobnie, nieodwracalnie zmieni jej oblicze, zmuszając wielu twórców do artystycznej migracji.</p> <p style="text-align: justify;"><br /> W „ramówce” Biuroᵀⱽ dominuje przyroda, technologia, biznes i fakty, a gospodarzami poszczególnych programów są:</p> <p style="text-align: justify;"><br /> ● Maciej Panek czyli Botanica,<br /> ● Dźwiękowa ornitolożka – Izabela Dłużyk i artystka video – Mila Nowacka,<br /> ● Artysta archeolog – Szymon Szewczyk (DMKHV),<br /> ● Inżynierzy systemowi – Paweł Kreis i Ksawery Kirklewski,<br /> ● Finansiści Bouchons d'Oreilles – Łukasz Kacperczyk i Mateusz Wysocki (Fischerle),<br /> ● Analitycy – Aleksandra Słyż i Maks Posio,<br /> ● Zespół badawczy – Radiation 30376 i Mgla7</p> <p style="text-align: justify;">Forma Biuroᵀⱽ nawiązuje do klasyków video-artu i synestetczynych eksperymentów z muzyką wizualną, w której zacierają się granice między obrazem z kamer, abstrakcją i materią dźwiękową. Za montaż i postprodukcję odpowiadają kuratorzy Biura Dźwięku – Piotr Ceglarek i Jan Dybała – artyści, specjalizujący m.in. w syntezie audio/video i przetwarzaniu sprzężeń zwrotnych.<br /> Premiera już 8 listopada na <a href="http://www.biurodzwieku.pl/biurotv."><strong>www.biurodzwieku.pl/biurotv.</strong></a></p> <p style="text-align: justify;"><br /> <strong>Organizator: </strong>Katowice Miasto Ogrodów / Katowice Miasto Muzyki Unesco.<br /> <strong>Partner: </strong>Akademia Sztuk Pięknych w Katowicach</p> <p style="text-align: justify;"><strong>Dofinansowano ze środków Narodowego Centrum Kultury w ramach Programu Kultura w sieci.</strong><br /> </p>
Czas dodania: 1604665528
Adres: biurotv
Szablon: 0
Tytuł strony: Premiera: Biuroᵀⱽ
Zawartość: <p style="text-align: justify;">Funkcjonująca od 2014 roku platforma społeczno-edukacyjna – <a href="http://miasto-ogrodow.eu/strona/biuro_dzwieku/mid/91"><strong>Biuro Dźwięku Katowice </strong></a>przedstawia najnowszy projekt – Biuroᵀⱽ, czyli pakiet inscenizowanych koncertów zarejestrowanych w tymczasowym, eksperymentalnym studiu telewizyjnym w Katowicach. Dokumentuje on ważne zjawiska na polskiej scenie eksperymentalnej w dobie pandemii, która prawdopodobnie, nieodwracalnie zmieni jej oblicze, zmuszając wielu twórców do artystycznej migracji.</p> <p style="text-align: justify;"><br /> W „ramówce” Biuroᵀⱽ dominuje przyroda, technologia, biznes i fakty, a gospodarzami poszczególnych programów są:</p> <p style="text-align: justify;"><br /> ● Maciej Panek czyli Botanica,<br /> ● Dźwiękowa ornitolożka – Izabela Dłużyk i artystka video – Mila Nowacka,<br /> ● Artysta archeolog – Szymon Szewczyk (DMKHV),<br /> ● Inżynierzy systemowi – Paweł Kreis i Ksawery Kirklewski,<br /> ● Finansiści Bouchons d'Oreilles – Łukasz Kacperczyk i Mateusz Wysocki (Fischerle),<br /> ● Analitycy – Aleksandra Słyż i Maks Posio,<br /> ● Zespół badawczy – Radiation 30376 i Mgla7</p> <p style="text-align: justify;">Forma Biuroᵀⱽ nawiązuje do klasyków video-artu i synestetczynych eksperymentów z muzyką wizualną, w której zacierają się granice między obrazem z kamer, abstrakcją i materią dźwiękową. Za montaż i postprodukcję odpowiadają kuratorzy Biura Dźwięku – Piotr Ceglarek i Jan Dybała – artyści, specjalizujący m.in. w syntezie audio/video i przetwarzaniu sprzężeń zwrotnych.<br /> Premiera już 8 listopada na <a href="http://www.biurodzwieku.pl/biurotv."><strong>www.biurodzwieku.pl/biurotv.</strong></a></p> <p style="text-align: justify;"><br /> <strong>Organizator: </strong>Katowice Miasto Ogrodów / Katowice Miasto Muzyki Unesco.<br /> <strong>Partner: </strong>Akademia Sztuk Pięknych w Katowicach</p> <p style="text-align: justify;"><strong>Dofinansowano ze środków Narodowego Centrum Kultury w ramach Programu Kultura w sieci.</strong><br /> </p>
Czas dodania: 1604665528
Adres: biurotv
Szablon: 0
ID:
734
Tytuł strony: FA 20
Zawartość: <p><img alt="" src="http://miasto-ogrodow.eu/userfiles/images/Future%20Artist/fa_zt20_OK.pdf" /></p>
Czas dodania: 1605267120
Adres: fa20
Szablon: 0
Tytuł strony: FA 20
Zawartość: <p><img alt="" src="http://miasto-ogrodow.eu/userfiles/images/Future%20Artist/fa_zt20_OK.pdf" /></p>
Czas dodania: 1605267120
Adres: fa20
Szablon: 0
ID:
735
Tytuł strony: Artur Rychlicki: Ogrody szczęśliwości
Zawartość: <p style="text-align: justify;"><a href="https://www.facebook.com/GalerieMiastaOgrodow"><strong>Zapraszamy na fanpage FB / Galerie Miasta Ogrodów</strong></a></p> <p style="text-align: justify;"> </p> <p style="text-align: justify;"><strong>Wernisaż online: 16 grudnia 2020 r., godz. 18 na fanpage'u <a href="https://www.facebook.com/GalerieMiastaOgrodow">Galerii Miasta Ogrodów</a> </strong><br /> </p> <p style="text-align: justify;"><strong>Wystawa potrwa do 4 kwietnia 2021 r.</strong><br /> </p> <p style="text-align: justify;"><strong>Kuratorka wystawy: </strong>Katarzyna Łata<br /> Wystawa powstała przy współpracy: <a href="http://warsztaty-fotograficzne.org"><strong>warsztaty-fotograficzne.org</strong></a></p> <p> </p> <p style="text-align: justify;"><br /> <em>"Twórczość Artura Rychlickiego zawsze była w swym duchu mocno przesiąknięta myślą Tadeusza Kantora. Widać to chociażby w traktowaniu życia ludzkiego jako wiecznej wędrówki, a samego artysty jako tułacza. Kantorowskie ciągłe nawiązywanie do Odysei może wskazywać, że – jak pisze Jaromir Jedliński – miał on nadzieję na powrót lub przynajmniej możliwość powrotu do domu. Zauważmy jednak, że pierwszym domem Człowieka był ogród. Jest przecież napisane: <br /> „Bóg wziął zatem człowieka i umieścił go w ogrodzie Eden, aby uprawiał go i doglądał. A przy tym dał człowiekowi taki rozkaz: »Z wszelkiego drzewa tego ogrodu możesz spożywać według upodobania; ale z drzewa poznania dobra i zła nie wolno ci jeść, bo gdy z niego spożyjesz, niechybnie umrzesz«”.<br /> Rychlicki na swojej najnowszej wystawie przygląda się właśnie „Ogrodom szczęśliwości”: miejscom pełnym życia, krainom mlekiem i miodem płynącym, oazom, rajom na ziemi – tyle, że kiedyś, w przeszłości, bo obecnie pozbawionym sensów, nadziei i obietnic, często martwym. Przygląda się miejscom, gdzie ktoś zerwał owoc z drzewa poznania, ale owoc ten był skwaszony, więc przestano ogród pielęgnować, porzucono go, dano mu zdziczeć (a może raczej: wyjałowieć). Co jakiś czas tylko ktoś tam zagląda i może nawet zachwyca się znajdywanymi tam ruinami, śladami po człowieku, po krótkiej chwili jednak opuszcza ten ogród i udaje się, w podróż – do kolejnego.<br /> W sierpniu 2019 roku rozmawialiśmy przez telefon. Byliśmy oddaleni o dokładnie 3706 km. Ja siedziałem akurat w Katowicach, a Artur spacerował po ulicy w Mo’ynoqu w Uzbekistanie, w miejscu, gdzie kiedyś było Jezioro Aralskie, a obecnie nowe próbuje zastąpić stare. Artur właśnie robił ostatnie zdjęcia na tę wystawę. Z całej rozmowy zapamiętałem tylko jeden fragment: „Za późno. Jesteśmy tu za późno”. To znamienne, że słowa te mogą odnosić się zarówno do tego, że nie ma tam już ogrodu, jak i tego, że nie ma tam już jego ruin.<br /> Artur właśnie kończył robić ostatnie zdjęcia na tę wystawę. Z całej rozmowy zapamiętałem tylko jeden fragment: „Za późno. Jesteśmy tu za późno”. To znamienne, że słowa te mogą oznaczać zarówno to, że nie ma tam już ogrodu, jak i to, że nie ma tam już jego ruin". </em></p> <p style="text-align: right;">Jakub Dziewit</p> <p style="text-align: justify;"><br /> <strong>Artur Rychlicki </strong>– fotograf urodzony i mieszkający w Krakowie. Wychowywał się w rodzinie<br /> i środowisku współpracującym z Tadeuszem Kantorem oraz teatrem Cricot 2, co nie pozostało bez wpływu na jego postawę twórczą. Jego prace prezentowane były podczas indywidualnych wystaw m.in w Wielkiej Brytanii (Instytut Kultury Polskiej w Londynie), Danii (Galeria siedziby Międzynarodowego Czerwonego Krzyża, Ronne), Niemczech (Galeria Akademii Sztuk Pięknych<br /> w Saarbrucken), Francji (galeria La maison des associations Orlean), oraz w Polsce (Kraków, Katowice, Bielsko-Biała, Toruń, Wrocław). Jest fotografem, który pracuje ostentacyjnie, wręcz prowokująco nieśpiesznie oraz z (dla niektórych przesadnym) namysłem podkreślającym emocjonalną stronę wypowiedzi artystycznej. Od dwudziestu lat prowadzi w Katowicach autorskie warsztaty fotograficzne (<a href="https://warsztaty-fotograficzne.org/"><strong>warsztaty-fotograficzne.org</strong></a>), których celem – oprócz chęci poszerzenia języka, którym dysponuje fotografia – są nieśmiałe próby znalezienia w skostniałym, technokratycznym, stechnicyzowanym świecie małych przebłysków umierającego powoli humanizmu. Więcej informacji: <a href="http://arturrychlicki.pl">http://arturrychlicki.pl</a><br /> </p>
Czas dodania: 1605698116
Adres: ogrodyszczesliwosci
Szablon: 0
Tytuł strony: Artur Rychlicki: Ogrody szczęśliwości
Zawartość: <p style="text-align: justify;"><a href="https://www.facebook.com/GalerieMiastaOgrodow"><strong>Zapraszamy na fanpage FB / Galerie Miasta Ogrodów</strong></a></p> <p style="text-align: justify;"> </p> <p style="text-align: justify;"><strong>Wernisaż online: 16 grudnia 2020 r., godz. 18 na fanpage'u <a href="https://www.facebook.com/GalerieMiastaOgrodow">Galerii Miasta Ogrodów</a> </strong><br /> </p> <p style="text-align: justify;"><strong>Wystawa potrwa do 4 kwietnia 2021 r.</strong><br /> </p> <p style="text-align: justify;"><strong>Kuratorka wystawy: </strong>Katarzyna Łata<br /> Wystawa powstała przy współpracy: <a href="http://warsztaty-fotograficzne.org"><strong>warsztaty-fotograficzne.org</strong></a></p> <p> </p> <p style="text-align: justify;"><br /> <em>"Twórczość Artura Rychlickiego zawsze była w swym duchu mocno przesiąknięta myślą Tadeusza Kantora. Widać to chociażby w traktowaniu życia ludzkiego jako wiecznej wędrówki, a samego artysty jako tułacza. Kantorowskie ciągłe nawiązywanie do Odysei może wskazywać, że – jak pisze Jaromir Jedliński – miał on nadzieję na powrót lub przynajmniej możliwość powrotu do domu. Zauważmy jednak, że pierwszym domem Człowieka był ogród. Jest przecież napisane: <br /> „Bóg wziął zatem człowieka i umieścił go w ogrodzie Eden, aby uprawiał go i doglądał. A przy tym dał człowiekowi taki rozkaz: »Z wszelkiego drzewa tego ogrodu możesz spożywać według upodobania; ale z drzewa poznania dobra i zła nie wolno ci jeść, bo gdy z niego spożyjesz, niechybnie umrzesz«”.<br /> Rychlicki na swojej najnowszej wystawie przygląda się właśnie „Ogrodom szczęśliwości”: miejscom pełnym życia, krainom mlekiem i miodem płynącym, oazom, rajom na ziemi – tyle, że kiedyś, w przeszłości, bo obecnie pozbawionym sensów, nadziei i obietnic, często martwym. Przygląda się miejscom, gdzie ktoś zerwał owoc z drzewa poznania, ale owoc ten był skwaszony, więc przestano ogród pielęgnować, porzucono go, dano mu zdziczeć (a może raczej: wyjałowieć). Co jakiś czas tylko ktoś tam zagląda i może nawet zachwyca się znajdywanymi tam ruinami, śladami po człowieku, po krótkiej chwili jednak opuszcza ten ogród i udaje się, w podróż – do kolejnego.<br /> W sierpniu 2019 roku rozmawialiśmy przez telefon. Byliśmy oddaleni o dokładnie 3706 km. Ja siedziałem akurat w Katowicach, a Artur spacerował po ulicy w Mo’ynoqu w Uzbekistanie, w miejscu, gdzie kiedyś było Jezioro Aralskie, a obecnie nowe próbuje zastąpić stare. Artur właśnie robił ostatnie zdjęcia na tę wystawę. Z całej rozmowy zapamiętałem tylko jeden fragment: „Za późno. Jesteśmy tu za późno”. To znamienne, że słowa te mogą odnosić się zarówno do tego, że nie ma tam już ogrodu, jak i tego, że nie ma tam już jego ruin.<br /> Artur właśnie kończył robić ostatnie zdjęcia na tę wystawę. Z całej rozmowy zapamiętałem tylko jeden fragment: „Za późno. Jesteśmy tu za późno”. To znamienne, że słowa te mogą oznaczać zarówno to, że nie ma tam już ogrodu, jak i to, że nie ma tam już jego ruin". </em></p> <p style="text-align: right;">Jakub Dziewit</p> <p style="text-align: justify;"><br /> <strong>Artur Rychlicki </strong>– fotograf urodzony i mieszkający w Krakowie. Wychowywał się w rodzinie<br /> i środowisku współpracującym z Tadeuszem Kantorem oraz teatrem Cricot 2, co nie pozostało bez wpływu na jego postawę twórczą. Jego prace prezentowane były podczas indywidualnych wystaw m.in w Wielkiej Brytanii (Instytut Kultury Polskiej w Londynie), Danii (Galeria siedziby Międzynarodowego Czerwonego Krzyża, Ronne), Niemczech (Galeria Akademii Sztuk Pięknych<br /> w Saarbrucken), Francji (galeria La maison des associations Orlean), oraz w Polsce (Kraków, Katowice, Bielsko-Biała, Toruń, Wrocław). Jest fotografem, który pracuje ostentacyjnie, wręcz prowokująco nieśpiesznie oraz z (dla niektórych przesadnym) namysłem podkreślającym emocjonalną stronę wypowiedzi artystycznej. Od dwudziestu lat prowadzi w Katowicach autorskie warsztaty fotograficzne (<a href="https://warsztaty-fotograficzne.org/"><strong>warsztaty-fotograficzne.org</strong></a>), których celem – oprócz chęci poszerzenia języka, którym dysponuje fotografia – są nieśmiałe próby znalezienia w skostniałym, technokratycznym, stechnicyzowanym świecie małych przebłysków umierającego powoli humanizmu. Więcej informacji: <a href="http://arturrychlicki.pl">http://arturrychlicki.pl</a><br /> </p>
Czas dodania: 1605698116
Adres: ogrodyszczesliwosci
Szablon: 0
ID:
736
Tytuł strony: My/Wy rozmowy literackie - Włodek Goldkorn
Zawartość: <p style="text-align: justify;"><strong>Kiedy: </strong>25 listopada, godz. 19<br /> <strong>Gdzie: <a href="https://bit.ly/yt_kmo">https://bit.ly/yt_kmo </a></strong>lub <a href="https://bit.ly/fb_kmo"><strong>https://bit.ly/fb_kmo</strong></a></p> <p style="text-align: justify;"> </p> <p style="text-align: justify;"><strong>Osioł Mesjasza</strong> to opowieść przed wszystkim o życiu עולה חדש (hebr. nowy przybysz, w znaczeniu nowego emigranta), rodzących się z nim buncie i wątpliwościach.</p> <p style="text-align: justify;"> </p> <p style="text-align: justify;">Włodzimierz Goldkorn jako szesnastolatek, emigrant Marca ‘68 po opuszczeniu Polski trafia bezpośrednio do bliskowschodniego tygiel. Opowiada o swoich przeżyciach i obrazie współczesnego mu Izraela. Zaskoczony zastałą sytuacją doświadcza zmian w postrzeganiu nowego, lepszego świata.</p> <p style="text-align: justify;">Goldkorn opowiada o Jerozolimach wyobrażonych. Dobitnie portretuje Erec Israel z perspektywy lat 60. i 70. Wytyka swojej nowej ojczyźnie wszelkie skrajności i bezlitosne dysproporcje<br /> w emigranckim świecie. Pisze o tęsknocie za Polską, a jednocześnie za telawiwskim niebem.</p> <p style="text-align: justify;"> </p> <p style="text-align: justify;">Prowadzi i zaprasza kurator projektu „My/Wy” Grzegorz Tomczewski</p> <p style="text-align: justify;"> </p> <p style="text-align: justify;"><strong>Data premiery książki:</strong> 18/10/2020</p> <p style="text-align: justify;"> </p> <p style="text-align: justify;"><strong>Włodek Goldkorn</strong> (ur. 1952) – wieloletni redaktor działu kultury tygodnika „L’Espresso”. Z Polski, kraju swojego urodzenia, wyemigrował w 1968 roku. Zajmuje się tematyką żydowską i historią Europy Środkowo-Wschodniej. Współautor książek Strażnik. Marek Edelman opowiada oraz Civiltà dell’Europa Orientale e del Mediterraneo. Jest również autorem La scelta di Abramo. Identità ebraiche e postmodernità. Za książkę Dziecko w śniegu otrzymał Nagrodę Asti d’Appello, był nominowany do Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus oraz znalazł się w finale nagrody Premio Sila ’49.</p>
Czas dodania: 1605705998
Adres: mywy_wladekgoldkorn
Szablon: 0
Tytuł strony: My/Wy rozmowy literackie - Włodek Goldkorn
Zawartość: <p style="text-align: justify;"><strong>Kiedy: </strong>25 listopada, godz. 19<br /> <strong>Gdzie: <a href="https://bit.ly/yt_kmo">https://bit.ly/yt_kmo </a></strong>lub <a href="https://bit.ly/fb_kmo"><strong>https://bit.ly/fb_kmo</strong></a></p> <p style="text-align: justify;"> </p> <p style="text-align: justify;"><strong>Osioł Mesjasza</strong> to opowieść przed wszystkim o życiu עולה חדש (hebr. nowy przybysz, w znaczeniu nowego emigranta), rodzących się z nim buncie i wątpliwościach.</p> <p style="text-align: justify;"> </p> <p style="text-align: justify;">Włodzimierz Goldkorn jako szesnastolatek, emigrant Marca ‘68 po opuszczeniu Polski trafia bezpośrednio do bliskowschodniego tygiel. Opowiada o swoich przeżyciach i obrazie współczesnego mu Izraela. Zaskoczony zastałą sytuacją doświadcza zmian w postrzeganiu nowego, lepszego świata.</p> <p style="text-align: justify;">Goldkorn opowiada o Jerozolimach wyobrażonych. Dobitnie portretuje Erec Israel z perspektywy lat 60. i 70. Wytyka swojej nowej ojczyźnie wszelkie skrajności i bezlitosne dysproporcje<br /> w emigranckim świecie. Pisze o tęsknocie za Polską, a jednocześnie za telawiwskim niebem.</p> <p style="text-align: justify;"> </p> <p style="text-align: justify;">Prowadzi i zaprasza kurator projektu „My/Wy” Grzegorz Tomczewski</p> <p style="text-align: justify;"> </p> <p style="text-align: justify;"><strong>Data premiery książki:</strong> 18/10/2020</p> <p style="text-align: justify;"> </p> <p style="text-align: justify;"><strong>Włodek Goldkorn</strong> (ur. 1952) – wieloletni redaktor działu kultury tygodnika „L’Espresso”. Z Polski, kraju swojego urodzenia, wyemigrował w 1968 roku. Zajmuje się tematyką żydowską i historią Europy Środkowo-Wschodniej. Współautor książek Strażnik. Marek Edelman opowiada oraz Civiltà dell’Europa Orientale e del Mediterraneo. Jest również autorem La scelta di Abramo. Identità ebraiche e postmodernità. Za książkę Dziecko w śniegu otrzymał Nagrodę Asti d’Appello, był nominowany do Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus oraz znalazł się w finale nagrody Premio Sila ’49.</p>
Czas dodania: 1605705998
Adres: mywy_wladekgoldkorn
Szablon: 0
ID:
737
Tytuł strony: Wymazywanie
Zawartość: <p><strong>Kiedy: </strong>21 listopada 2020, godz. 18<br /> <strong>Gdzie: </strong><a href="http://festiwal-interpretacje.pl"><strong>festiwal-interpretacje.pl</strong></a></p> <p> </p> <p style="text-align: justify;">"Wymazywanie" to hipnotyczny i bezkompromisowy spektakl o rodzinie, wypartej świadomości, niemożności spotkania z samym sobą, radykalizmie wojny i życiu, które robi z nami co chce. Uważany jest za jeden z najważniejszych i najmocniejszych spektakli w karierze Krystiana Lupy. Po pokazie w paryskim Odeonie "Le Monde" nazwał polskiego reżysera "czarodziejem, który z interpretacją tego wyjątkowo trudnego, ascenicznego dzieła odniósł ogromny sukces".</p> <p style="text-align: justify;">Jest kolejnym spektaklem Krystiana Lupy inspirowanym tekstem austriackiego pisarza, Thomasa Bernharda (wcześniej reżyser zrealizował na podstawie jego twórczości takie produkcje jak: "Kalkwerk", "Immanuel Kant" i "Rodzeństwo") . "Wymazywanie" - powieść, która jest rodzajem podsumowania czy testamentu - zostało wydane w 1986 roku, czyli na trzy lata przed śmiercią pisarza. Bernhard rozlicza w niej Austrię – i też przy okazji całą Europę – z niedawnych grzechów nazizmu i nacjonalizmu. Kindervilla w Wolfsegg, dom z czasów dzieciństwa głównego bohatera Franza, jest olbrzymią, pustą, mroczną salą zajmującą całą scenę. To w tym pokoju ojciec bohatera ukrywał po wojnie nazistów. Miejsce to jest też symbolem wstydliwej i niewygodnej przeszłości, której nie można zapomnieć, ale można ją wymazać. Tak właśnie czyni główny bohater, który zaczyna spektakl jako filozof i racjonalista, kończy prawie nagi, ubrany jedynie w żałobny krawat. Treścią dramatu staje się wymazywanie kolejnych warstw rzeczywistości.</p> <p style="text-align: justify;">Reżyser tuż przed premierą podkreślał: "Wymazywanie" jest dla mnie literacką Wieżą Babel, powieścią do której nieustannie wracam. Mógłbym z niego zrobić jeszcze dziesięć spektakli, a każdy byłby inny . Naród austriacki wszedł na fałszywą drogę: milczenia, umycia rąk, wyparcia się udziału w zbrodniach".</p> <p style="text-align: justify;">Thomas Bernhard uważany jest za jednego z największych pisarzy XX wieku, który stworzył swój własny, bardzo charakterystyczny styl dramatopisarski. W polskim teatrze najczęściej po jego utwory sięgali Erwin Axer i właśnie Krystian Lupa. "Wymazywanie" potwierdza jego wieloletnią fascynację twórczością austriackiego autora.</p> <p style="text-align: justify;">Nagranie spektaklu wyreżyserowanego przez Lupę w Teatrze Dramatycznym w Warszawie w 2001 roku zostało zrealizowane w 2010 roku przez TVP Kultura i Narodowy Instytut Audiowizualny.</p>
Czas dodania: 1605870817
Adres: wymazywanie
Szablon: 0
Tytuł strony: Wymazywanie
Zawartość: <p><strong>Kiedy: </strong>21 listopada 2020, godz. 18<br /> <strong>Gdzie: </strong><a href="http://festiwal-interpretacje.pl"><strong>festiwal-interpretacje.pl</strong></a></p> <p> </p> <p style="text-align: justify;">"Wymazywanie" to hipnotyczny i bezkompromisowy spektakl o rodzinie, wypartej świadomości, niemożności spotkania z samym sobą, radykalizmie wojny i życiu, które robi z nami co chce. Uważany jest za jeden z najważniejszych i najmocniejszych spektakli w karierze Krystiana Lupy. Po pokazie w paryskim Odeonie "Le Monde" nazwał polskiego reżysera "czarodziejem, który z interpretacją tego wyjątkowo trudnego, ascenicznego dzieła odniósł ogromny sukces".</p> <p style="text-align: justify;">Jest kolejnym spektaklem Krystiana Lupy inspirowanym tekstem austriackiego pisarza, Thomasa Bernharda (wcześniej reżyser zrealizował na podstawie jego twórczości takie produkcje jak: "Kalkwerk", "Immanuel Kant" i "Rodzeństwo") . "Wymazywanie" - powieść, która jest rodzajem podsumowania czy testamentu - zostało wydane w 1986 roku, czyli na trzy lata przed śmiercią pisarza. Bernhard rozlicza w niej Austrię – i też przy okazji całą Europę – z niedawnych grzechów nazizmu i nacjonalizmu. Kindervilla w Wolfsegg, dom z czasów dzieciństwa głównego bohatera Franza, jest olbrzymią, pustą, mroczną salą zajmującą całą scenę. To w tym pokoju ojciec bohatera ukrywał po wojnie nazistów. Miejsce to jest też symbolem wstydliwej i niewygodnej przeszłości, której nie można zapomnieć, ale można ją wymazać. Tak właśnie czyni główny bohater, który zaczyna spektakl jako filozof i racjonalista, kończy prawie nagi, ubrany jedynie w żałobny krawat. Treścią dramatu staje się wymazywanie kolejnych warstw rzeczywistości.</p> <p style="text-align: justify;">Reżyser tuż przed premierą podkreślał: "Wymazywanie" jest dla mnie literacką Wieżą Babel, powieścią do której nieustannie wracam. Mógłbym z niego zrobić jeszcze dziesięć spektakli, a każdy byłby inny . Naród austriacki wszedł na fałszywą drogę: milczenia, umycia rąk, wyparcia się udziału w zbrodniach".</p> <p style="text-align: justify;">Thomas Bernhard uważany jest za jednego z największych pisarzy XX wieku, który stworzył swój własny, bardzo charakterystyczny styl dramatopisarski. W polskim teatrze najczęściej po jego utwory sięgali Erwin Axer i właśnie Krystian Lupa. "Wymazywanie" potwierdza jego wieloletnią fascynację twórczością austriackiego autora.</p> <p style="text-align: justify;">Nagranie spektaklu wyreżyserowanego przez Lupę w Teatrze Dramatycznym w Warszawie w 2001 roku zostało zrealizowane w 2010 roku przez TVP Kultura i Narodowy Instytut Audiowizualny.</p>
Czas dodania: 1605870817
Adres: wymazywanie
Szablon: 0
ID:
738
Tytuł strony: Klauzula - wizerunek dziecka
Zawartość: <p><img alt="" src="http://miasto-ogrodow.eu/userfiles/images/Silesia/Klauzula_informacyjna_wizerunek_dziecka.docx" /></p>
Czas dodania: 1606229004
Adres: wizerunekdziecka
Szablon: 0
Tytuł strony: Klauzula - wizerunek dziecka
Zawartość: <p><img alt="" src="http://miasto-ogrodow.eu/userfiles/images/Silesia/Klauzula_informacyjna_wizerunek_dziecka.docx" /></p>
Czas dodania: 1606229004
Adres: wizerunekdziecka
Szablon: 0