Kinga Hołda-Justycka i Michał Justycki „Geneza gestów”

Używamy na co dzień mnóstwo gestów, którym na przestrzeni wieków nadawaliśmy różne znaczenia, wzmacniając nasz przekaz lub zastępując mowę. Warto jednak zagłębić się w pochodzenie i historyczne znaczenie niektórych z nich – bywały naprawdę ciekawie.

Polski alfabet palcowy Mowa Palcowa - zwana potocznie „palcówką” - została wprowadzona do nauczania osób głuchych przez mnicha hiszpańskiego Pedra Ponce de Leon w XIV wieku. Znaki migowe, w tym głównie alfabet palcowy, służą przede wszystkim do celów specjalnych, takich jak przekazywanie nazw własnych, imion, synonimów i wyrazów, dla których brakuje znaków ideograficznych.

Znaki liter alfabetu palcowego, pokazanego na wystawie, zostały wpisane w formę ramki-ornamentu. Formy ornamentu są swoiste dla każdej epoki oraz kręgu kulturowego i stanowią jedno z kryteriów określania stylu i datowania dzieła. Ornament stosowano w celu podniesienia walorów estetycznych przedmiotu, podkreślenia jego struktury, niekiedy też dla przekazania znaczeń symbolicznych. Podstawową cechą ornamentu jest dekoracyjny (nieprzedstawieniowy) charakter, mimo że liczne jego rodzaje posługują się motywami czerpanymi z rzeczywistości. Ze względu na pochodzenie motywów rozróżnia się ornamenty geometryczne, roślinne, zoomorficzne i antropomorficzne. Motywami mogą być też elementy architektoniczne, znaki symboliczne czy magiczne oraz pismo.

Kinga Hołda-Justycka / artystka, graficzka, fotograficzka, specjalistka ds. wystawienniczo-edukacyjnych. Pochodzi z Katowic, gdzie ukończyła Wydział Grafiki na Akademii Sztuk Pięknych. Absolwentka studiów podyplomowych na Wydziale Fotografii Warszawskiej Szkoły Fotografii i Grafiki Projektowej. Uczestniczka wielu plenerów artystycznych dla osób niesłyszących w Polsce i za granicą. Członkini zarządu Fundacji Ingraft. Zajmuje się również komunikacją w polskim języku migowym oraz International Sign.

Michał Justycki / kustosz w Muzeum Śląskim na wydziale edukacji. Wiceprezes Fundacji Ingraft, koordynator międzynarodowej współpracy ze społecznością Głuchych, historyk sztuki, artysta- malarz i grafik, edukator. Zajmuje się badaniem sztuki i historii Głuchych, kontaktami z osobami głuchymi w językach migowych. Doktor Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach i studiów podyplomowych z historii sztuki na Uniwersytecie Śląskim, współtwórca Grupy Artystów Głuchych, autor pierwszego słownika sztuki w językach migowych