Oswoić klasykę
Michał Orlik gra z pasją na skrzypcach

Oswoić klasykę

Felieton Weroniki Górskiej

Do grona felietonistów Miasta Ogrodów dołączyła Weronika Górska – poetka, pisarka, krytyczka literacka i redaktorka. Zapraszamy do lektury felietonu autorki o drugim koncercie z cyklu Nova Scena Klasyczna.

 

Podczas drugiego koncertu odbywającego się w ramach Novej Sceny Klasycznej zaprezentował się Michał Orlik, który – tak jak Emilia Stańczyk, wykonawczyni recitalu inaugurującego projekt – jest studentem Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach w klasie skrzypiec, odnosi sukcesy na międzynarodowych konkursach i pochodzi z rodziny o muzycznych tradycjach.
W kawiarnianej przestrzeni Strefy Centralnej instytucji Katowice Miasto Ogrodów młody człowiek zagrał utwory Jana Sebastiana Bacha, Wolfganga Amadeusza Mozarta, Ludwiga van Beethovena, Niccolo Paganiniego oraz Eugene Ysaye'ego. Na fortepianie akompaniował mu Sebastian Nawrocki.
Michał Orlik to typ intelektualisty. W muzyce ceni raczej walory edukacyjne niż rozrywkowe. Jest przekonany, że sztuka powinna przede wszystkim skłaniać do refleksji, nie musi natomiast sprawiać przyjemności. On sam ma frajdę z grania tylko wówczas, gdy wychodzi mu naprawdę dobrze.
Michał Orlik jest nie tylko znakomitym skrzypkiem, ale również niezłym pianistą, zaś w dzieciństwie rozważał naukę gry na perkusji. W wolnych chwilach czyta, zwłaszcza dzieła filozofów oraz gra w szachy. Mimo że sprawia wrażenie nad wiek poważnego, obecne na koncercie mama oraz Renata Dziuba, jego pierwsza nauczycielka skrzypiec, dowodziły, że młody człowiek ma ogromne poczucie humoru. Na koncert przyszli też jego przyjaciele, którzy chociaż sami nie muzykują, to dali Michałowi zarazić się miłością do kompozycji Jana Sebastiana Bacha, Wolfganga Amadeusza Mozarta czy Fryderyka Chopina.
Nova Scena Klasyczna to projekt służący zarówno promocji młodych talentów, jak też popularyzacji i oswojeniu muzyki klasycznej, pokazaniu, że można się nią zachwycić nawet jeżeli nie posiada się fachowej wiedzy. Bardzo pomaga w tym wprowadzenie Alicji Przytuły, która przed recitalami z pasją, a zarazem przystępnym językiem, opowiada o życiu i twórczości kompozytorów, których dzieła mają zostać zaprezentowane, zaś po występie pyta młodych instrumentalistów o miejsce muzyki w ich życiu, osiągnięcia oraz perspektywy dalszego rozwoju kariery. Podczas koncertu Michała Orlika dowiedzieliśmy się między innymi, że w epoce baroku, kiedy wciąż wymyślano i odkrywano możliwości nowych instrumentów, Jan Sebastian Bach wydobył ze skrzypiec drzemiące w nich polifonię oraz harmonię, zaś jego kompozycje na ten instrument cechuje przeplatanie się linii melodycznych z niebywałą lekkością. Z kolei zafascynowany twórczością Jana Sebastiana Bacha Eugene Ysaye zaczął komponować, ponieważ dolegliwości wynikające z cukrzycy przekreśliły jego karierę skrzypka. Natomiast młodziutki Wolfgang Amadeusz Mozart porzucił ten instrument na rzecz fortepianu i kompozycji, gdy ojciec nie potwierdził, że jest najlepszym skrzypkiem na świecie. W przeciwieństwie do Michała Orlika, Wolfgang Amadeusz Mozart uważał też muzykę przede wszystkim za znakomitą rozrywkę. Wizerunek kompozytora wyłaniający się z opowieści Alicji Przytuły w pełni pokrywał się z wizerunkiem stworzonym przez Milosa Formana w moim ukochanym filmie „Amadeusz”, który pokazuje, że geniusz może być zarazem zarozumiały, bezczelny, wulgarny, niedojrzały – po prostu ludzki.
Po dwóch recitalach utalentowanych, pełnych pasji, pięknych młodych ludzi czekam z niecierpliwością na trzecią odsłonę Novej Sceny Klasycznej i jestem bardzo ciekawa, jaka osobowość artystyczna tym razem się na niej zaprezentuje.

Nova Scena Klasyczna #2, Michał Orlik – skrzypce, Sebastian Nawrocki – akompaniament, Alicja Przytuła – idea i prowadzenie, 23 maja 2023 roku. Strefa Centralna, Instytucja Kultury Katowice Miasto Ogrodów.

Weronika Górska
„Oswoić klasykę”


Weronika Górska — autorka tomiku wierszy Rozsznurowywanie (Bytomskie Centrum Kultury, 2012) oraz baśni O górze, która wybrała się w świat. Przygody Małej Czantorii (Stapis, 2018), a także recenzji książek i filmów publikowanych m. in. w „Śląsku”, „SosnArcie”, „ArtPapierze”, „Migotaniach”. Opracowała wspomnienia Aleksandra Doby Na fali i pod prąd oraz Gerszona Majtelesa Od Wolbromia do Tel Awiwu (przy współpracy Ireny Benhamo). Redaktorka książek.

 

Fot. A. Ławrywianiec

Powrót