Dariusz Lisiński „W cieniu hałasu”

Wystawa potrwa od 8-30 września 2025

Finisaż: 26 września, godz. 18

Gdzie: Galeria Pojedyncza

Kuratorka wystawy: Kinga Hołda-Justycka

Podczas finisażu zapewnione będzie tłumaczenie na Polski Język Migowy (PJM) i język foniczny. Tłumaczka: Karolina Rogowska.

 

Nie wszystko, co ze strony słyszących uznawane jest za „pomocne”, rzeczywiście pomaga Głuchym.

Słyszący lekarze często proponują „ratunek” – operacje, implanty, rehabilitację – wychodząc z założenia, że słyszenie to jedyna „normalna” droga życia.

Ale dla osób głęboko Głuchych, których głuchota ma podłoże genetyczne, to nie jest leczenie. To raczej wyłącznik – próba dostosowania ich do świata, który ich nie rozumie.

Bóg (lub natura) stworzył świat różnorodny. Głuchota nie jest niepełnosprawnością – to inny sposób bycia, inna tożsamość, inna kultura. Problemem nie jest brak słuchu, lecz niezrozumienie i presja ze strony słyszącego społeczeństwa.

Codzienność w rodzinach, gdzie słysząca matka próbuje porozumieć się z Głuchym dzieckiem, bywa trudna – nie z powodu samej głuchoty, lecz z powodu braku wspólnego języka i akceptacji. Lekarze często przemilczają ryzyka: operacje mogą się nie udać, implanty mogą nie działać, a lata rehabilitacji mogą przynieść niewielkie rezultaty.

Czasem mogą nawet zagrażać życiu.

Czy warto poświęcić dziesięć lat na coś, co może nie przynieść efektu? Czy naprawdę trzeba „naprawiać” dziecko, by było „jak wszyscy”?

Głusi nie potrzebują cudów medycyny. Potrzebują akceptacji. Potrzebują świata, który nie będzie próbował ich zmieniać, lecz zechce ich zrozumieć.

Współpraca słyszących lekarzy z Głuchymi rodzicami, tłumaczami i społecznością Głuchych to klucz. Przyszłość dziecka zależy od dialogu, a nie od jednostronnych decyzji.

Bo życie Głuchych to nie dramat – dramatem jest, gdy kultura Głuchych bywa ignorowana.

Dariusz Lisiński