Leonard Neuger - "Wierutne bajki dla dorosłych dzieci"
Spotkanie autorskie
Wraz z wydawnictwem Austeria zapraszamy na spotkanie promujące książkę Leonarda Neugera pt. "Wierutne bajki dla dorosłych dzieci".
Rozmowę z autorem poprowadzi Marian Kisiel
Wydarzenie uświetni swoją obecnością Jerzy Trela, który przeczyta fragmenty książki
W przerwie spotkania zapraszamy na recital fortepianowy Elżbiety Ziarnik
W programie:
Ludwig van Beethoven: Rondo a Capriccio Op. 129
D. Scarlatti: Sonaty (K.1, K. 141, K. 377)
Jean-Philippe Rameau: Le Rappel des Oiseaux, Gavotte
W. A. Mozart: Sonata c-moll KV 457, cz. II Adagio
Kiedy? 25 czerwca, godz. 18
Gdzie? sala 211 Katowice Miasto Ogrodów
Wstęp wolny
Z posłowia:
Kiedy umiera (zamiera?) w nas dziecko? Pewnie w każdym kiedy indziej, a w niektórych nigdy, bo długo zachowują zmysł zabawy. Wierutne bajki bawią się słowami, trochę jak dzieci: ze świadomością, że słowa przeglądają się w sobie, że są „na niby”, że można nad nimi panować i budować z nich radosny świat zabawy. I że chronią przed okrucieństwem prawdziwego świata. Każde dziecko jednak wie, że z zabawy, jak ze snu, trzeba się ocknąć, że zabawa jest schronem czasowym, ulgą nietrwałą, ale też chwilą triumfu. Do tego niedoceniana jest energia bajki, którą – świadomie lub nie – nosimy w sobie brzmieniami Krasickiego, Fredry, Mickiewicza czy Leśmiana. I jeszcze Tuwima, Brzechwy. Wierutne bajki odcinają się jednak dość radykalnie od bajkowego happy endu: morału, który – nawet pozbawiany złudzeń – stanowił pomost między światem zabawy i rzeczywistością. Zabawa słowami jest tutaj tylko zabawą; w świecie realnym słowa nie są ratunkiem i mocy czarodziejskiej nie mają. Może dlatego żadna z Wierutnych bajek dobrze się nie kończy, zresztą w ogóle nie wiadomo, czy one się kończą. Można jednak spojrzeć na to inaczej: zabawa słowami może być świadomym swych ułomności rewanżem, chwilą wytchnienia i „dziecinnym” triumfem nad wybrakowanym życiem. To wcale niemało.
Leonard Neuger
Emerytowany prof. Uniwersytetu Sztokhomskiego, literaturoznawca, eseista, tłumacz, poeta; działacz opozycji demokratycznej (więziony 1968, 1981-1982). 1965-1971 studia na Uniwersytecie Jagiellońskim (filologia polska). 1971-1974 nauczyciel licealny, 1974-1982 praca na Uniwersytecie Śląskim (doktorat 1978). 1983-2015 na emigracji (Szwecja). W latach 1983 do przejścia na emeryturę w 2012 praca na Uniwersytecie Sztokholmskim; w 2000 profesura. Od 2015 roku mieszka w Krakowie. Jest tłumaczem m.in. poezji Tomasa Tranströmera, Harry'ego Martinsona, Carla Michaela Bellmana, Erika Johana Stagneliusa. Autor książek: Z perspektywy tłumacza: szkice o poezji szwedzkiej (1997), Pomysły do interpretacji: studia i szkice o literaturze polskiej (1997), Ćwiczenia z wrażliwości: duże i małe szkice literackie (2006), Szwecja. Książka do pisania (2018). Poezję uprawia rzadko: (Dosyć żartów 1993), utwory okolicznościowe. Wierutne bajki dla dorosłych dzieci (2018).