ALAMEDA 5

Kuba Ziołek (gitary, głos, elektronika)
Mikołaj Zieliński (bas)
Rafał Iwański (perkusjonalia)
Jacek Buhl (perkusja)
Łukasz Jędrzejczak (klawisze i elektronika)

Grupę Alameda 5 tworzy pięciu doświadczonych instrumentalistów, którzy urodzili się w latach 60., 70. i 80. Rytmiczne fundamenty zespołu tworzą perkusista Jacek Buhl i perkusjonista Rafał Iwański. Tonalny trzon stanowią gitarzysta i wokalista obsługujący także instrumenty elektroniczne Kuba Ziołek oraz grający na instrumentach elektronicznych oraz syntezatorach Łukasz Jędrzejczak. Od 2019 gitarzystą basowym jest Piotr Michalski.
Pierwotnie muzyka kwintetu była efektem poszukiwań muzycznych skupionych wokół transu,
progresywnej elektroniki lat 70. i bardziej ekstremalnych i nienormatywnych odmian jazzu
i muzyki improwizowanej. Ich zwieńczeniem był debiutancki album "Duch tornada" (2015). Od tego czasu muzyka grupy ewoluowała w stronę dalszych eksploracji rytmiki afrykańskiej
i latynoamerykańskiej oraz dalszych poszukiwań na polu organicznej elektroniki i technologii muzycznej, co zaowocowało albumem "Eurodrome" (2019).
Obecny rozwój technologii umożliwia wprowadzenie wielu udogodnień, które zespoły są w stanie
zaimplementować do swojej twórczości. Połączenie żywego grania z elektroniką wcale nie musi
oznaczać podążania za "nieubłaganym" metronomem czy grania do "martwych" loopów. Technologie midi, USB, CV oraz środowiska takie jak Ableton Live czy Max/MSP pozwalają na stworzenie interaktywnego środowiska w obrębie całej grupy muzycznej, w której poszczególne elementy wzajemnie na siebie oddziałują i modyfikują swoje działania i parametry, w taki sposób, że to np. elektroniczny loop jest w stanie podążać za żywym graniem perkusisty, artykulacja grania na żywym instrumencie wpływa na dynamikę elektroniki, poszczególne efekty brzmieniowe nie istnieją w izolacji, lecz posiadają złożoną sieć wzajemnych interakcji. Ma to wpływ nie tylko na aspekt wykonawczy, czy brzmieniowy, lecz przede wszystkim kompozycyjny i aranżacyjny. Zmienia się proces tworzenia muzyki. Dzięki temu dochodzi do zwiększonej integracji środowiska ludzkiego i elektronicznego, w którym paradoksalnie im większa integracja, tym więcej wolności posiada cały system. W przypadku zespołu Alameda 5, rytm generowany przez żywych perkusistów staje się nie tylko bazą dla wykonawczych technik instrumentalistów, lecz również kontroluje brzmienie, dynamikę i ostatecznie sam proces kompozycyjny grupy. Zespół jest w trakcie rozwijania powyższych technik, nie wszystkie jeszcze funkcjonują tak jakby sobie tego życzył, lecz kierunek jest na tyle rozwojowy i przyszłościowy, że wszelkie problemy na pewno zostaną w niedalekiej przyszłości rozwiązane.
Rytm zawsze był kluczowym składnikiem muzyki zespołu. Wynika to z fascynacji konglomeratem
rytmów afrobrazylijskich i afrokubańskich, ich złożonością, polirytmią oraz kolektywnym
i społecznym kontekstem, który reprezentują. Zespół wplata je do swojej muzyki w swoisty sposób, eksperymentując z ich pulsem, brzmieniem, nie starając się odtwarzać ich na tradycyjne sposoby oraz integrować je z nowoczesnym środowiskiem muzyki elektronicznej
i eksperymentalnej.