Anakreontyk
PAULINA WOJCIECHOWSKA: Anakreontyk
gość specjalny – Grzegorz Olszański – dr hab. nauk humanistycznych, filolog, wicedyrektor Instytutu Nauk o Literaturze Polskiej Uniwersytetu Śląskiego - wykład /Fazy ekfrazy – obrazy na słowa.
Wernisaż: 6 grudnia, godz. 17.30
Praca prezentowana do 8 stycznia 2019 r.
Od czasów najdawniejszych do dnia dzisiejszego szeroko rozumiana miłość jest jednym
z wiodących kulturowych lejtmotywów, co poświadczają najstarsze eposy i mitologie. Tak w życiu jak i w sztuce przybiera ona charakter kameralnego teatru ludzkich namiętności, a przy tym posiada nieprzebraną wręcz ilość indywidualnych i zbiorowych dramatyzacji, które przyswoiły sobie okazały repertuar masek, figur i symboli. Współczesna sztuka i literatura najczęściej przedstawia miłość jako przewidywalną grę figur i tożsamości, co często pozwala je konfrontować z postaciami znanymi z mydlanych oper.
Paulina Wojciechowska w swoim cyklu grafik cyfrowych „Anakreontyk” wpisuje się w ten estetyczny i wyobrażeniowy nurt narracji. Prace, powstałe w 2017 roku bezpośrednio są inspirowane popularnym wierszem Adama Asnyka, który pochodzi z tomiku poetyckiego pt. „Halucynacja”. Autor, który najwyraźniej jest świadom bankructwa ideałów i schedy romantyzmu, opowiada historię fascynacji nieznaną z imienia „femme fatale”, która sławiąc przygodność i uroki życia, w konsekwencji doprowadza swojego adoratora do śmierci. Paulina Wojciechowska, która posługuje się w swojej pracy figurą i skrótem symbolicznym, swobodnie zderza na planie kompozycji to, co eteryczne, subtelne i fraktalne z tym, co dosadne, negatywne i formalistyczne. Melanż tych przeciwieństw jest poddany estetyzacji i symbolizacji.
Paulina Wojciechowska jest studentką 3-ciego roku grafiki warsztatowej w Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach. Od tego roku uczy się w pracowni druku płaskiego oraz pracowni druku wklęsłego. Jako ilustratorka i graficzka współpracuje m.in. z czasopismem „Kultura Liberalna”.
Spotkanie z Grzegorzem Olszańskim
„Fazy ekfrazy – obrazy na słowa”
Czym jest zjawisko ekfrazy? Jakie są jej najciekawsze egzemplifikacje w literaturze dawnej
i najnowszej? Czy możliwa jest idealna translacja słowa na obraz i obrazu na słowo? Co miałoby być jej istotą? Gdzie szukać korzeni tego rodzaju interakcji w polu sztuki? Czy myśląc o relacjach między artystami reprezentującymi sztuki plastyczne a twórcami posługującymi się li tylko słowami należy odwoływać się do kategorii pokojowej kooperacji i zgodnego współdziałania czy raczej do agoniczności i nieprzekładalności jednej sztuki na drugą? Te (i inne) zagadnienia staną się przedmiotem wykładu.
Grzegorz Olszański – poeta, pracownik naukowy wydziału filologicznego UŚ. W 1999 roku
wydał debiutancki tom wierszy „Tamagotchi w pustym mieszkaniu”, za który otrzymał Nagrodę im. Kazimiery Iłłakowiczówny. W 2002 roku został stypendystą tygodnika „Polityka”. Jest autorem książki poświęconej poezji Ewy Lipskiej „Śmierć udomowiona”, zbioru
esejów „Apelacje. Szkice o literaturze i przygodach jej twórców” oraz monografii „Wiek męski: epopeja rozkładu. Studia o motywach senilnych w poezji polskiej po 1989 roku”. W 2013 roku zbiór wierszy „Starzy nieznajomi” został nominowany do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej „Silesius” w kategorii „Książka roku”. Jest szefem działu Muzyka w kwartalniku „Opcje” oraz wicedyrektorem Instytutu Nauk o Literaturze Polskiej Uniwersytetu Śląskiego. W roku 2017 ukazał się tom poetycki „Biały album”.