Biuro w Teorii

Kiedy: 26 września, godz. 18
Gdzie: Biuro Dźwięku Katowice (pl. Sejmu Śląskiego 2)

Wstęp wolny!

Dwa czasopisma, dwa spojrzenia (i wsłuchania) w wielość poglądów na audiosferę, historię dźwiękową, muzykę i kulturę. Zapraszamy na wspólne spotkanie wokół nowych numerów „Glissanda” oraz „Czasu Kultury”. Historia dźwiękowa i avant-pop – łączy je więcej niż mogłoby się wydawać.
Po pierwsze – same dźwięki: raz niepożądane („wyłącz ten hałas”), innym razem nieodzowne jako budulec kultury (nie tylko muzycznej) i jej najróżniejszych praktyk. Dźwięki składające się na audiosferę otaczającej rzeczywistości – komentarz do niej, jej dokument i nauszne świadectwo.
Po drugie – technologie audialne, które współtworząc przemiany audiosfery, umożliwiają awangardowe eksperymenty z formami piosenkowymi i kulturą popularną, dostarczając budulca pod akustyczne dziedzictwo.
Zapraszamy na spotkanie, będące nie tylko prezentacją obu numerów, ale też okazją do pogłębiania refleksji nad związkami historii dźwiękowej (aural history) ze studiami nad muzyką popularną (popular music studies).

Udział bezpłatny. Po spotkaniu Adam Radź (djset).
***
o numerze 3/24 „Czasu Kultury”:
Na wydanie w całości poświęcone historii dźwiękowej (aural history) i dziedzictwu akustycznemu (acoustic heritage) składają się zarówno przekłady oraz polskie teksty teoretyczne, jak i wachlarz case studies z nagraniami terenowymi jako materiałem towarzyszącym. Historia, jeden z ostatnich bastionów „starej” humanistyki, opiera się na konkrecie materialnych źródeł. Badania dźwiękowe przeciwnie – postulują skupienie na tym, co efemeryczne albo zgoła bezprzedmiotowe. Relacja, która wygląda na karkołomny mezalians, okazuje się jednak przestrzenią pomostową dla rozmaitych metod badawczych oraz indywidualnych form pamięciowego aktywizmu. Idea historii dźwiękowej zachęca do sparafrazowania słynnego zdania Georges’a Didi-Hubermana: „Nigdy nie można więc powiedzieć: nie ma tu nic do usłyszenia, nie ma tu już nic do usłyszenia”.
***
o numerze #44 „Glissanda”:
Ten numer to opowieść relacjach pomiędzy różnymi awangardami oraz rozmaicie rozumianym „popem”. Zapuszczamy się w nim na tereny muzyki nominalnie funkcjonującej jako „pop”, ustawianej w opozycji nawet do wielu nurtów muzyki popularnej (na czele z rockiem). Interesuje nas wszystko co w popie „dziwne”, nieoczywiste, budzące bezradność
niemożności zaszufladkowania, domagające się owego przedrostka „avant”. Wsłuchujemy się (a także wpatrujemy) również w eksperymenty z wykorzystaniem popu jako materiału czy punktu odniesienia przez rozmaite awangardy. To numer o dwóch wektorach eksperymentów z dźwiękiem, słowem, kompozycją. Dużo w nim blichtru, przesytu, queerowania, gier, odniesień. Znajdzie się tu nawet i szczypta konfabulacji.

Prowadzenie:
Antoni Michnik
Historyk kultury, performer, kurator. Doktor nauk humanistycznych (doktorat w Instytucie Sztuki PAN). Członek założyciel researchersko-performatywnej Grupy ETC, współpracownik Stowarzyszenia im. Stanisława Brzozowskiego. Od jesieni 2013 w redakcji magazynu „Glissando”. Autor licznych artykułów eseistycznych i naukowych, współredaktor książek „Fluxus w trzech aktach. Narracje–estetyki–geografie” Grupy ETC (2014) oraz „Poza rejestrem. Rozmowy o muzyce i prawie autorskim” (2015). Obecnie zajmuje się przede wszystkim sound studies (zwłaszcza historycznymi) z performatyką dźwięku na czele.

Filip Szałasek
Literaturoznawca, krytyk muzyczny i dźwiękowy. Autor książek „Jak pisać o muzyce” (2015) i „Nagrania terenowe” (2018) oraz licznych publikacji naukowych i eseistycznych. Organizuje Field•Meet – cykl spotkań online i podcast z krajowymi rekordystami i rekordystkami – oraz instagrama o polskich nagraniach terenowych @fieldrecordingspl. Redaktor prowadzący „Czasu Kultury” 3/24: Historia dźwiękowa.