Spotkanie z Barbarą Janas-Dudek i Marcinem Zegadło
Porozmawiamy między innymi o autokreacji w poezji i mediach społecznościowych; o rozkoszy i bólu, jakie dają macierzyństwo i ojcostwo; o podobieństwach i różnicach w ich literackich przedstawieniach; o rezolutnych małych dziewczynkach, które oby odmieniły świat.
Kiedy: 2 września, godz. 18.00
Gdzie: UWAGA! Tym razem spotkanie wyjątkowo odbędzie się w sali 105.
Prowadzenie: Weronika Górska i Radek Kobierski
Wstęp wolny
Barbara Janas Dudek – poetka, jurorka Konkursu Literackiego Okno, autorka czterech książek poetyckich. W 2019 otrzymała nominację w 7. Konkursie Poetyckim Fundacji Duży Format w kategorii „po debiucie” za projekt książki poetyckiej „Mamidło”, która ukazała się w 2020 roku i została uznana przez Babiniec Literacki za Najlepszą Książkę Roku 2020. Jest również autorką monodramu „Zakład pracy chronionej”, na podstawie którego przygotowała inscenizację teatralną pod tym samym tytułem, z dużym powodzeniem wystawianą na wielu ogólnopolskich festiwalach literackich i nie tylko.
Od ponad dekady w Chorzowie wraz z mężem, poetą Jackiem Dudkiem organizuje Port Poetycki, jedno z największych wydarzeń literackich w Polsce, które skupia wokół siebie około 300 poetów, artystów plastyków i muzyków z kraju i Europy. Od dziesięciu lat organizują również Turniej Jednego Wiersza im. Barbary Dziekańskiej w Chorzowie, który z roku na rok cieszy się coraz większym zainteresowaniem. Od trzech lat za ich sprawą twórcy z całej Polski przyjeżdżają także do małego, urokliwego domu w Miedźnie, w którym urządzili i prowadzą Dom Pracy Twórczej Macondo. Jest on nie tylko miejscem spotkań i wydarzeń kulturalnych, ale przede wszystkim azylem dla twórców z całej Polski, w tym dla uchodźców z Ukrainy.
Jednym z największych wyróżnień małżeństwa Dudków jest otrzymanie w 2021 roku statuetki autorstwa Kazimierza Rafalika „Dobry Człowiek - Profesjonalizm & Bezinteresowność”, przyznawanej przez Fundację Otwartych na Twórczość z Poznania. Kolejny zaszczyt to Nagroda Prezydenta Miasta Chorzowa w dziedzinie upowszechniania kultury, którą otrzymali 2022 roku.
Marcin Zegadło – poeta, publicysta, recenzent. Wydał siedem zbiorów wierszy („Monotonne Rewolucje”, Stowarzyszenie Literackie im. K.K. Baczyńskiego, Łódź 2003, „Nawyki Ciał Śpiących”, Zielona Sowa, Kraków 2006, „Światło powrotne”, Wydawnictwo Kwadratura, Łódź 2010, „Cały w słońcu”, SPP Oddział w Łodzi, Łódź 2014, „Herman Brunner i jego rzeźnia”, Wydawnictwo Forma, Szczecin 2015, „Zawsze Ziemia”, SPP Oddział w Łodzi, Łódź 2018, „Martwe i ozdobne”, Instytut Mikołowski, Mikołów 2022, „Tak pięknie ci umarłem”, Instytut Mikołowski, Mikołów 2024. Prowadzi blog „Księgozbiry”, gdzie recenzuje poezje i prozę. O książkach pisał do „Gazety Wyborczej” i „Nesweeka”. Mieszka w Częstochowie.
FRAGMENTY TWÓRCZOŚCI
BARBARA JANAS-DUDEK
z cyklu : zakład pracy chronionej
część pierwsza: przygotowanie darów ofiarnych
w tekturowych pudłach równo upchnięte korpusy.
magazynierzy nie szczędzą sił. białe na lewo, czarne na prawo.
Chiny zamawiają czerwone. trzeba je moczyć
w azotanie ochry i rdzy. pracują przy nich mężczyźni
pozbawieni kończyn dolnych. niemych przeznaczono
do skręcania kości. szczelne kartony otula się taśmą
uwaga szkło, nie piętrować!część druga : wyniesienie
wczoraj zakupiono wózek widłowy.
ci bez uprawnień mogą tylko powąchać.
bardziej wyszkoleni jeżdżą w cywilkach,
nie ujawniając skrzywień.
chyba że ucho zbyt wszyte w szyję
odsłoni ranny wiatr.
winda dociera tutaj na każdy poziom produkcji,
tylko do wyjścia prowadzą schody.część trzecia : upadek
chłopiec placowy rozkłada się
powoli – wiadro pod ścianą miotła na wznak.
uczy się fechtunku zamiatając trawę.
czasem po zmroku widuje się go
tępo wpatrzonego w latarnię.
nie ma dokąd pójść.antyfona
nie racz patrzeć na ułomności
nasze albo rodziców naszych
i racz nie karać nas za nasze ubytki
MARCIN ZEGADŁO
z tomu: „Tak pięknie ci umarłem”
23.Nie potrafię przypomnieć sobie,
kiedy widziałem cię po raz ostatni,
ale z całą pewnością objąłem cię
wtedy, a twój policzek – szorstki
od zarostu, którego zawsze ci
zazdrościłem – prześlizgnął się
w ciele chłopca utopionego
w gliniance. Otwiera mu się usta,
a śmierć siwa jak wrona ulatuje
z nich i siada na ramieniu.
„No i wykrakałeś” - mówi moja matka.
Ciebie już nie ma, a chłopiec
we mnie umiera, jak umierał.
44.Jeżeli mamy umrzeć razem,
na co byliśmy umówieni,
powinnaś wiedzieć, że w tamten
niedzielny poranek wyszedłem
z domu, nie myśląc o śmierci
i miłości. A przecież stała się
śmierć i stała się miłość, które
nie zmieszczą się do wiersza,
bo wiersz to nie jest kosmos,
tylko mieszkanie, w którym
ktoś czeka, innym razem
nikogo tam nie ma. Dlatego,
kiedy pytasz, dokąd szedłem,
chciałbym, żebyś zapytała,
skąd wracam, a ja odpowiem,
że droga to jest taka wstążka,
którą wiąże się koniec z końcem
albo rzuca się ją na wiatr i patrzy.
ŚLĄSKA SCENA LITERACKA to przestrzeń spotkań z Autorkami i Autorami z województwa śląskiego. Zapraszamy na nią poetów oraz prozaików, twórców literatury niszowej oraz popularnej, tych, którzy czerpią inspirację z kultury i języka regionu oraz tych, na których pisarstwo miejsce zamieszkania nie wywiera wpływu. Chcemy potraktować Śląsk również jako symbol wielokulturowej synergii i redefinicji oraz poszukać tych symboli i strategii w literaturze tworzonej poza regionem. Bazując na różnorodnych wrażliwościach, estetykach i tematykach prezentowanych przez Gości, szukamy wciąż nowych odpowiedzi na fundamentalne pytanie – dlaczego czytamy i piszemy książki?