Bardziej prawdopodobne, że nie jesteśmy wyjątkowi

Bardziej prawdopodobne, że nie jesteśmy wyjątkowi

Wystawa interdyscyplinarna Krzysztofa Ślachciaka

Galeria Pusta
Wernisaż online 14 kwietnia o godz. 18 na profilu facebook Galerii Miasta Ogrodów
 

Kuratorka wystawy: Katarzyna Łata

 

"Wszyscy rodzimy się naukowcami, a pierwsze lata naszego życia to niekończące się eksperymenty. Szybko dowiadujemy się, że ogień jest gorący, a woda mokra, że gdy wskoczymy do kałuży, błoto rozpryśnie na boki, a jego część zostanie na spódnicy mamy, spodniach taty
i sierści psa. Później coraz częściej słyszymy nie wolno, zrobisz sobie krzywdę, nie poplam nowej koszuli. Prędzej czy później dostosowujemy się, bo tak jesteśmy ukształtowani przez ewolucję.
Ci z nas, którzy kwestionowali zdanie rodziców i swoje doświadczenia przeprowadzali w wysokiej trawie, gdzie starszyzna plemienna zakazywała chodzić, kończyli w roli obiadu jakiegoś drapieżnika, nie dając sobie możliwości przekazania dalej ciekawskich genów. Poza tym czujemy, że starsi wiedzą wszystko, znają odpowiedź na każde pytanie, bo rzadko słyszymy nie wiem. Później, gdy jesteśmy w szkole, dowiadujemy się, że niektóre pytania mogą powodować wrogość, a odpowiedź na inne brzmi, tak jest od zawsze. Dowiadujemy się, że nasz świat, w znaczącej części oparty jest na dogmatach. Wiedzy nie staramy się więc zrozumieć, a wykuć. Na historii uczymy się dat, nie procesów. Na polskim odpowiadamy na słynne pytanie co autor miał na myśli? zamiast co to dla mnie znaczy? Na chemii wkuwamy na pamięć tablicę pierwiastków, nie pytając, skąd się wzięły. Nagradzani jesteśmy za dopasowanie się, nie za myślenie, a karani za odpowiedź nie wiem. Ci z nas, którzy na tym etapie potrafią jeszcze zadawać fundamentalne pytania, otrzymują odpowiedzi proste, nie podlegające dyskusji, dogmatyczne.
Odpowiedzi, które mają przykryć nie wiem.

 

Będąc dorosłymi przestajemy pytać. Czytamy książki tych autorów, których cenimy i gazety, które odzwierciedlają nasze poglądy. Ściana na Facebooku wyświetla posty znajomych,
w których towarzystwie, cyfrowym lub realnym, czujemy się dobrze i bezpiecznie.
Nie konfrontujemy swoich przekonań, wiemy natomiast, że ci, którzy myślą inaczej, myślą źle. Żyjemy w bańce, w której większość kątów i zakamarków jest nam znana, w bańce, w której rzadko dochodzi do sytuacji zmuszających nas do odpowiedzi nie wiem. Nie jesteśmy już dziećmi, musimy więc znać odpowiedzi na wszystkie pytania, dla naszych rodzin, znajomych i dla własnego komfortu. Tymczasem to od nie wiem zaczyna się przygoda, podróż do świata,
w którym znów możemy poczuć się beztroskimi dziećmi, których zadziwia każdy kąt mieszkania
i działanie różnych urządzeń. Nagle dowiadujemy się, że historia potrafi być fascynująca, bo to opowieść o ludziach i ich przygodach, że najciekawsza literatura to właśnie ta, której nie było na lekcjach języka polskiego i że pierwiastki chemiczne, z których jesteśmy zbudowani, powstały we wnętrzach gwiazd, a potem w wybuchach supernowych rozrzucone po kosmosie spotkały się
w przestrzeni, w której z czasem ukształtowały Układ Słoneczny, Ziemię, a potem nas samych."

 

Krzysztof Ślachciak - rocznik ’83, zawodowy fotograf, ale też artysta fotograf, członek Związku Polskich Artystów Fotografików, absolwent UAM oraz Marketingu na Rynku Międzyinstytucjonalnym Uniwersytetu Ekonomicznego z pracą dyplomową traktującą
o odbiorcach fotografii reklamowej. Fotografuje od czasów liceum, a od 2008 roku prowadzi Pracownię Fotografii Reklamowej Luminix. Działa głównie na rynku wielkopolskim, a jego zdjęcia zostały wykorzystane w przeszło 200 publikacjach. Jest autorem i uczestnikiem wystaw, laureatem konkursów, wykładowcą i nauczycielem fotografii.
www.impurephotography.eu